Nepal | Annapurna Base Camp yürüyüşü

Annapurna Base Camp (ABC) yürüyüşü Himalayalar arasında koridor gibi bir bölge olan Annapurna Sanctuary’den geçerek ABC’ye kadar gidip geri dönen bir rota. Annapurna Sanctuary yürüyüşü olarak da geçiyor. Bu yürüyüşün Ghandruk’tan başlayıp Landruk’ta biten, tam tersi Landruk->Ghandruk olan, ya da Poon Hill rotasından Ghandruk’a inmeden direkt Chomrong’a geçerek başlanan versiyonları var.

Rota 6-8 gün arası sürüyor. Modi Khola nehrini takip ederek tropikal ormanlardan yüksek platolara, oradan Annapurna dağlarının eteklerine uzanan çok farklı coğrafi özellikleri birkaç gün içinde görebileceğiniz keyifli bir rota. Koridorun tek girişi olduğundan bu bir gidiş-dönüş rotası, yani ABC’ye vardıktan sonra aynı yoldan geri dönüyorsunuz, sadece son kısmında yol değiştiriyorsunuz.

Download file: abc.gpx

Rotayı GPX formatında indirmek için üstteki bağlantıya sağ tıklayıp “Save link as” diye kaydedin.

Yürüyüşün en yüksek noktası 4130 m rakımdaki ABC. Yükseklik hastalığı açısından çok zorlayacak bir rota değil. Yine de çekinenler gecelemeyi ABC’de değil 3700 m’deki Machhapuchhre Base Camp’te (MBC) yaparak bu sorunu da çözebiliyorlar.

Biz bu yürüyüşe Poon Hill rotasını yürüyüp Ghandruk’a geldikten sonra başladık. Bitiş noktasını da Landruk’ta yaptık ve oradan da Mardi Himal rotasına geçtik. Bu üç yürüyüşü birleştirdiğimiz için bu yazıya 5.gün olarak devam ediyoruz. Poon Hill yazısını okumadıysanız önce ona bir göz atabilirsiniz:

Nepal | Poon Hill yürüyüşü

3 yürüyüşün birleşik rotasını da şu yazıdan görebilirsiniz:

Nepal | Tek seferde Poon Hill + ABC + Mardi Himal Yürüyüşü

5.Gün | Ghandruk-Lower Sinuwa

🥾 12,5 km
🕒 7,5 saat

Poon Hill yürüyüşünü Ghandruk’ta bitirip bu güzel kasabada 2 gece kalmıştık. Poon Hill yazımızda okuyabilirsiniz. Ghandruk’u gezip güzelce dinlendikten sonra 23 Kasım günü ABC’ye uzanan yolculuğumuza başladık.

Ghandruk’tan sabah 08:30 civarı ayrıldık. Kasabadan inmeden meşhur taş çatılar manzarasına son kez baktık. Komrong Danda’ya kadar yaklaşık 1,5 saatlik bir çıkış, ardından nehir kenarındaki Kimrong Khola’ya kadar iniş yaptık. Köprüden geçip nehrin karşı kıyısında kısa bir tırmanışla köyü yukarıdan gören bir yere geldik, 11:00 gibi burada sütlü çay molası verdik.

Buradan sonra dik tırmanış epey devam ediyor, neredeyse Chhomrong’a kadar. Chhomrong köyüne de yukarıdan giriş yapıyorsunuz. Burası bu bölgenin son yaşanan köyü denebilir, sonrasındaki yerlerin hiçbirinde toplu yerleşik hayat yaşanmıyor, daha çok yürüyüşçüler için üretilmiş köyler. Chhromrong girişinde yukarıdaki bir Tea House’ta kahve-snickers molası verdik, saat 14:00’tü.

Chhomrong’da bir kontrol noktası bulunuyor. Orada yine ACAP belgelerimizi işletirken memura havayı sorduk. Bu hafta havanın çok iyi olduğunu, ABC‘ye kar beklenmediğini söyledi. Güzel haberdi. Yine TIMS kartımız sorulmadı.

O günü Chhomrong’da bitirmeyi planlamıştık ama her zamanki içgüdümüzle olabildiğince ilerleyip köyün sonundaki Tea House’lara bakmak istedik. Yolda yeni yapılan bir Budist stupası gördük, işlemelerini ince ince boyuyorlardı.

Köyün aşağısına indiğimizde çok uyduruk Tea House’lar gördük, baya kötü görünüyorlardı. Chhomrong‘da demek ki kalınacak iyi yerler hep yukarıdakilermiş. Köy dik bir yamaçta kurulu, geri dönmek istemedik. Havanın kararmasına daha vardı. Haritaya baktık yakında Tilche adlı bir köy daha görünüyordu, oraya ilerlemeye karar verdik.

Chhomrong köyünün bitiminde önce ufak bir türbe sonra da bir asma köprüyle karşılaştık. Karşıda pirinç terasları, bu tarafta mısırlar, çok güzel görünüyordu.

Köprüden geçtikten sonra direkt tırmanış başlıyor. Güneş kaybolmuştu, haritada gördüğümüz Tilche denen köy gerçekte yoktu. Haritaya tekrar baktık sırada Bhanuwa diye bir yer vardı ama artık onun da olup olmadığına emin değildik çünkü ABC rotasına dair yazılarda Chhomrong’dan sonra Sinuwa köyü olduğu söyleniyordu. Öyle bir yer yoksa Sinuwa’ya kadar yürümemiz gerekecekti ve karanlığa kalacaktık. Patikamız basamak basamak dikleşiyordu, biraz strese girdik.

Saat 16:00’da haritadaki yere geldik. Sabah Ghandruk’ta 2070 m rakımda başlayıp bütün gün inip çıkarak yine aynı rakıma gelmiştik. Burası üç tane Tea House’un olduğu bir yer ve Bhanuwa diye değil Lower Sinuwa diye geçiyormuş. Rakım 2060 m.

Tea House’lar harika değildi ama artık devam edemeyeceğimiz için aralarında en düzgün görüneninde kalmaya karar verdik. Real Sinuwa Cottage isimli bir yer, oda için 500 NRP istedi, 400’e anlaştık. WC bahçede, priz odada yok ama yemek salonunda ücretsiz. Sıcak duş ve Wifi ücretli ama ikisini de almadık. Bölgede Ncell baya iyi çekiyordu.

Tea House’un bahçesinden, geçtiğimiz pirinç terasları ve Chhomrong görünüyordu. Hatta hava kararınca uzaklarda Ghandruk’un ışıklarını bile gördük. Sonra bir anda sis bastı, yarım saat daha geç kalmadığımız için sevinçliydik.

Akşam yemek yedik. Yemek salonunda yine Dünya Kupası açıktı, biraz izledik. Bu arada 10-15 kişilik bir Nepalli üniversite grubu geldi. Yine gece gürültü patırtı. Kaldığımız yerde en sevmediğimiz şey kalabalık gruplar oluyor. Bu grubu da bir yere yazdık, önümüzdeki günlerde kalacakları yerlere denk gelmemeye çalışacaktık.

6.Gün | Lower Sinuwa-Himalaya

🥾 10 km
🕒 7 saat

Sabah kahvaltı yapıp 8’de çıktık. Upper Sinuwa‘ya kadar 50 dakikalık dik bir çıkış yaptık. Sonra yokuş devam ettiyse de eğim biraz hafifledi. Modi Khola nehrini sağımıza alarak sık ormanlar içinde ilerliyorduk. Bu nehir ABC’ye kadar bizimle gelecekmiş. Khuldi Ghar mevkine (2420 m) gelene kadar yükselmeye devam ettik, saat 10’du.

Sonra yarım saatlik bir iniş yaparak nehir seviyesindeki Bamboo’ya geldik. Burası dağlar arasında bir koridor gibi olan Annapurna Sanctuary‘nin özgün iklim ve bitki örtüsünün en iyi örneklerinden biri. Güneye bakan yamaçta (bizim olduğumuz taraf) her yer sık bambu ve Rhododendron (ormangülü) ağaçlarıyla dolu, kuzeye bakan yamaçlar ise yüksek Himalaya platoları gibi sert bir iklime sahip. İkisi arasındaki keskin farkı ise Mardi Himal yürüyüşünde çıplak gözle göreceğiz.

Bamboo’ya girişteki bilgi tabelasında bazı uyarılar vardı. Annapurna Sanctuary sadece ekosistemi açısından değil Hindu ve Budistler için manevi olarak da özel bir yer. Bölgenin yerlisi olan Gurung halkı Machhapuchhre (Fish Tail) başta olmak üzere bu bölgeyi kutsal sayıyor. Buraya bufalo, dana, tavuk ve domuz eti sokmak yasak, keçi ve koyun eti serbest.

Bamboo köyünde hava çok güzeldi, sonunda güneş ışınları da vadiye girmeye başlamıştı. Burası yazın en uzun günlerinde bile maksimum 7 saat güneş alıyormuş. Güneşi görünce Bamboo köy meydanındaki masalara yayıldık, güneş gözlüklerimizi takıp sütlü çay söyledik. Keyfimiz çok yerindeydi, buraya da bayılmıştık. ABC’den dönüşte bir geceyi buraya denk getirmeye karar verdik.

Bamboo’dan sonra inişli çıkışlı 1 saat yürüyüşle Lower Dovan’a, bir yirmi dakika kadar tırmanarak da Upper Dovan‘a (2550 m) vardık. Saat 12:30’du, burada yemek molası verdik.

Upper Dovan’dan çıkıp 45-50 dakika daha yürüyünce bir şelaleye geldik. Şelale manzarasına karşı ufak bir Shiva tapınağı yapılmış. Biz oradayken de büyük yeni bir tanesi yapılıyordu. Dua edip dilek dileyenlerin arasına karıştık. Dovan’dan itibaren artık hep Machhapuchhre (Fish Tail) manzarası eşliğinde gidiyorsunuz, Fish Tail de Shiva’nın evi olarak geçiyor.

Şelaleden sonra dik basamaklar başladı. Yarım saat kadar tırmandığımızda Himalaya köyüne (2900 m) geldik. Saat henüz 15:00 bile olmamıştı. Devam etsek mi etmesek mi diye düşündük ama bir sonraki köy biraz uzak görünüyordu. Himalaya’da kalmaya karar verdik.

Buraya da köy diyoruz ama yerleşik yaşayan yok gibi, 3 tane Tea House var. İki tanesiyle konuştuk, ikisi de odaya 600 NRP dedi. Himalaya Guest House‘un yemek salonu daha güzel görünüyordu, 500 NRP’ye anlaştık. Yüksek sezonda buralarda muhtemelen yer sorunu yaşanıyordur, biz yürürken bile zor sığıyordu tüm yürüyüşçüler.

Bu Tea House’un menüsünde ilk defa standart menünün haricinde yemekler ve bir de ayrı cafe menüsü gördük. Hatta profesyonel kahve makinesi de vardı. Biz bunlara şaşırırken bir ara mutfağın kapısı açıldı baktık içeride aşçı pasta yapıyordu. Vay dedik pasta da mı var menüde? O kadar da değilmiş. Bu akşam buraya varacak olan bir yürüyüşçü için arkadaşları bir gün öncesinden sipariş etmiş doğum günü sürprizi olarak.

Biz dışarıda birşeyler içerken bir anda hava soğudu ve acayip bir sis bastı. Saat daha 16:00 bile olmamıştı. Yine şanslı olduğumuza karar verdik. Resmen göz gözü görmüyordu. Bu arada bir gece önce gürültü yapan üniversite grubunun öncü birliği Himalaya’ya intikal etti. Baktık Tea House’larla teker teker konuşuyor, takip ettik nereyle anlaşacak diye. Bizimkiyle anlaşırsa (henüz odaya giriş de yapmamıştık) hiç odaya yerleşmeden başka yere geçecektik. Neyse ki hiçbiriyle anlaşamadı 🙂 Herhalde 3 Tea House’un hepsini toplasan o kadar kişinin kalacağı kadar yer çıkmamıştı. Bütün ekibin varmasını beklediler, sonra bir sonraki köye doğru mecburen devam ettiler. Bu sefer de üzüldük durumlarına, sisten patika bile görünmüyordu.

Tea House’ta akşam yediğimiz yemekler güzeldi. Wifi ve şarj ücretli. Şarjımız vardı NTC hattımız çekiyordu, bunları almadık. Oda prefabrikti ama çok kötü değildi.

7.Gün | Himalaya-Annapurna Base Camp

🥾 10 km
🕒 7 saat

Sabah kalktığımızda planımız o gün Machhapuchhre Base Camp’e (MBC) kadar yürüyüp gece orada kalmak ve ABC’ye ertesi sabah gidip dönmekti. Gün içinde çok fazla irtifa artışı olacağından muhtemelen yol uzun sürecekti ve ABC’nin 4130 m rakımda çok soğuk olacağını düşünüyorduk, orada kalmak istemiyorduk.

Planımıza göre MBC‘ye sadece 6,5 km vardı, dolayısıyla aceleye gerek yoktu. Sabah Himalaya’da geniş geniş kahvaltı yaptık. Bu arada akşam son gelenlere yer kalmamış, taşıyıcıların toplu kaldıkları odaları boşaltmışlar yer açmak için. Onlar da yemek salonunda yatmış, geldiğimizde hala uyuyordu bazıları. Yüksek sezonda turistler için de odaları 4’lemek, yemek salonundaki divanlarda yatmak gibi durumlar çoğu Tea House’ta oldukça yaygınmış. Biz yüksek sezonda gitmediğimiz için denk gelmedik.

Saat 9’a doğru yürüyüşe başladık. Himalaya’dan sonra ağaçlar bir anda bitti, anladık ki Annapurna Sanctuary denen özel ekosistemden çıkmıştık. Her taraf bir anda kayalıklara döndü. Deurali‘ye (3200 m) kadar 1,5 saat tırmandık. Deurali’de birer kahve içtik. Tea House çalışanları Modi Khola’nın karşı yakasında yüksek bir kayaya yontulmuş dev bir Buda heykelini gösterdiler. Nihayet 10:40 gibi bulunduğumuz yere güneş ışınları gelmeye başladı.

Deurali’den MBC’ye gidiş bu rotanın en zorlandığımız kısmı oldu. 2,5 saat süren bu kısımda aslında birkaç yer dışında çok dik bir eğim yok, hatta uzun bir süre de nehir yatağından yürünüyor. Ama o kadar sert bir rüzgar vardı ki bir ara yüz felci geçireceğiz dedik. Yoruluyoruz mola vermek istiyoruz, veremiyoruz çünkü rüzgarda duramıyoruz. Arkasına saklanacak hiçbir şey yok falan. Sonunda MBC tabelasını gördüğümüzde derin bir oh çektik.

En son bir dik tırmanıştan sonra MBC‘nin kendisi göründü. Burada 5 tane Tea House, Annapurna kurtarma merkezi ve helikopter pisti bulunuyor. Annapurna tırmanışı yapacak dağcılar helikopterle buraya kadar geliyor. Biz oradayken 3-4 kez helikopter gelip gitti, dağcı yoktu ama, zaten tırmanış sezonu değilmiş. Kurtarma merkezi de birkaç sene önce Kore Telekom tarafından kurulmuş. Bu bölgede drone ve uydu teknolojilerini geliştirmeyi hedefliyormuş.

Machhapuchhre Base Camp aslında bir ana kamp değil, yani buradan Machhapuchhre’ye (Fish Tail) çıkılmıyor. Aslında Fish Tail‘e hiçbir yerden çıkılmıyor 🙂 Bu konuda farklı söylemler var: Fish Tail, Shiva‘nın evi olarak bilindiğinden kutsala saygı anlamında insanların ayak basmaması gerekiyormuş. Şu ana kadar Fish Tail’e sadece bir dağcı tırmanmaya yeltenmiş, o da kaybolmuş. Sonra Nepal devleti tarafından tırmanışa yasaklanmış bu dağ. Shiva’yı kızdırmamakta fayda var ama yasağın asıl sebebi zirvenin yapısı nedeniyle teknik olarak imkansız görülmesi.

MBC’de Fish Tail’i her zaman gördüğünüzden farklı bir açıdan görüyorsunuz. Ordan bakınca balık kuyruğuna benzemiyor. Yine de çok zarif.

MBC dağ dibinde, etrafı hilal şeklinde en yüksek dağlarla çevrili görece korunaklı mütfiş bir konuma yerleşmiş. Doğuya bakıyorsunuz Fish Tail, batıya bakıyorsunuz Annapurna South ve Hiunchuli. Annapurna I buradan görünmüyor.

MBC’de kendimizi bir Tea House’un masalarına attık. Güneş var, rüzgar yok çok keyiflendik. 3700 m rakımdaki MBC’de her masada aynı konu konuşuluyor, herkes birbirine soruyordu: “Gece MBC’de mi kalacaksınız, ABC’de mi?” Kendimizi çok iyi hissediyorduk, irtifanın hiçbir etkisini görmemiştik. Ama genelde gece yüksekte kaldıktan sonra oluyormuş zaten, biz de bir önceki gece 3200 m’deydik yani pek yüksek sayılmaz. Yine de azıcık başımız bile ağrımıyordu, vücudumuzdan gelen sinyaller sorun yaşamayacağımızı söylüyordu. Daha önce Manaslu yürüyüşünde 4450 m’de uyumuştuk, kendimizi iyi hissetmemiştik ama daha da yukarı çıkmaya çalışana kadar da ciddi bir sorun yaşamamıştık. Artık kuralı biliyorduk, iyi hissetmiyorsan zorlama. Dolayısıyla ABC’de bir sıkıntı yaşamayacağımız belliydi. Bu arada Manaslu‘da yaşadıklarımızı henüz okumadıysanız şuradan buyrun:

Nepal | Manaslu Circuit yürüyüşü

Saat henüz 14:00’dı. Karar vermemiz gerekiyordu ama önce biraz keyif yapmamız gerekiyordu. Sütlü çay söyledik MBC’deki muhteşem manzaraya karşı. Snickers’la öğle yemeğini geçiştirdik. Bu arada Snickers bağımlısı olmuşuz farkında değiliz, Nepal’den döndükten sonra da bu alışkanlıklara devam edince 7-8 kilo aldık bir ara 🙂

Bu arada masalardaki insanların bir kısmı MBC’de kalmaya karar verdi, bir kısmı ABC’ye devam etti. İtalyan bir çift vardı birkaç gündür karşılaştığımız, onlar iyi hissetmiyordu kaldılar. Biz devam etmeye karar verdik.

MBC’den ABC’ye çıkış oldukça kolaymış. Yolda buzlanmış birkaç yer vardı, onun haricinde hafif bir eğimle yürünen kısa bir yol. 1 saat 45 dakika sonra 4130 m’de Annapurna Base Camp‘deydik. Tea House’ların olduğu yere çıkmadan Namaste ABC tabelasında bir fotoğraf çekelim dedik ama sıra vardı vazgeçtik.

ABC’de günün son ışıklarına yetişmiştik. Çok fazla sağa sola bakmadan ilk gözümüze kestirdiğimiz Tea House’a yerleştik: Annapurna Guest House. Oda için 600 NRP istedi, 500 NRP’ye bağladık. Odaların en küçüğü 4 kişilik, ama kalabalık yoktu biz ikimiz kaldık.

Güneş gitmeye başladığında sert bir soğuk ve rüzgar geldi. Dışarıda zor duruluyordu. Ama gün batımında ana kampın manzarası müthişti, resmen dağlar üstünüze üstünüze geliyor. Biraz sarı-turuncuya dönen Annapurnaların güzelliğini izledik sonra yemek salonuna kaçtık.

ABC’de hiçbir hat çekmiyor, ailemizi haberdar etmek için Wifi satın aldık. Elektrik güneş enerjisi, odalarda priz yok, yemek alanında şarj paralı. Biz satın almadık powerbankler bugünü de idare etti.

Yemek yedikten sonra erken saatte yattık. Ama yıldızlar ABC‘den muhteşem görünüyor, hayatımızda hiçbir yerde bu kadar çok yıldızı bir arada görmemiştik. Gece tuvalete gitmek için uyku tulumundan çıkıp dışarı gitmekse eziyetti. Hava dondurucu soğuktu.

Bu arada daha önce söylemiş miydik bilmiyoruz, bu tarz soğuklarda yatarken cep telefonu tarzı bataryalı cihazları daha sıcak bir yerde korumak gerekiyor yoksa cihaz iyon akışı yavaşladığı için bataryanın bittiğini zannediyor. Tam şarjlı telefonunuz -10 gibi derecelerde yarım saatte şarjım bitti diyip kapanıyor. Biz o yüzden 3500+ yerlerde geceleri telefonu, kamerayı vs uyku tulumunun içine alıyoruz.

8.Gün | ABC-Bamboo

🥾 14,5 km
🕒 7 saat

Sabah tabii ki erken kalkıp ABC’de gün doğumunu izlemedik 🙂 Biz kendimizi çözdük artık, sabah insanı değiliz. Bu gündoğumu manzaralarına asla yetişemiyoruz. O yüzden hiç kasmadık, sabah uykumuzu alıp öyle kalktık. Biz pijamalarla yemek salonunda kahvaltı yapıp pirelenirken baktık dünkü bıraktığımız İtalyanlar gelmiş. ABC’de gündoğumu manzarasına yetişmek için MBC’de sabah 4’te kalkmışlar. Heyecanla anlatıyorlardı, biz de biraz fazla uyuduğumuzu söyleyip sırıttık. Herkesin yoğurt yiyişi kendine sonuçta.

Bu arada yükseklikten kaynaklı sabah da hiçbir sorun yaşamadık. Başımız bile ağrımamıştı. Yalnız gece nasıl soğuk olduysa musluktan damlayan su lavaboda bir buz dikiti oluşturmuştu.

Saat 9:10’da ABC’den çıkıp geri dönüş yoluna başladık. Şu meşhur ABC tabelasında fotoğraf çekelim artık dedik, baktık yine şarkı söyleyen kalabalık genç grupları. Hay TikTok’unuza! Mecbur sıra bekledik.

Tabelanın sağ tarafında Modi Khola nehir yatağı ve arkasında Annapurna I’i izledik. Annapurna I, dünyanın en yüksek 10.dağı (8091 m) değilmiş gibi diğerlerinin arasında daha mütavazi görünüyor, açısından kaynaklı.

MBC‘ye iniş 45 dakika sürdü. Bir Tea House’ta oturup kahve içtik. 10:30’ta tekrar yola çıktık. MBC’den çıkarken alçak naylon seralar gördük. 3700 m’de yeşillik yetiştiriyorlar. Peru’da da 3500 m’de çilek yetiştiğini görmüştük. Buralar geceleri -15 dereceleri gören yerler hep, inanılmaz.

Deurali‘ye 1 saat 20 dakikada, oradan da Himalaya’ya 50 dakikada ulaştık. Himalaya‘da yine bizim Tea House’a gittik. Kaldığımız zaman pizzaları gözümüze kestirmiştik zaten, şansa o sırada da bir masaya pizza geldi. Ama nasıl güzel görünüyor… Pizza sipariş etmeye çalıştık, 5 kişi daha sıradaymış pizzada. O kadar bekleyemeyecektik tabii, makarna ve sandviç istedik. Güneşin tadını çıkardık biraz.

14:00 gibi tekrar yürüyüşe geçtik. 2 saat sonra Bamboo‘daydık. Zaten burada kalmayı planlamıştık. Üç Tea House’la konuştuktan sonra sevimli bir Gurung teyzenin işlettiği Buddha Guest House‘la anlaştık. Odaya 600 NRP istendi, 200 NRP’ye bağladık. Odada priz yok, yemek alanında var ücretsiz. Köyün içinde hatlar çekmiyor Wifi satın aldık. Köyün üst kısmında çok az NTC çekiyor.

Akşam yemek salonunda seçim sonuçlarını izledik biraz. Nepal’in genel seçimleri 6 gün önce olmuştu, oylar da o zamandan beri sayılıyordu.

9.Gün | Bamboo-Jhinu Danda

🥾 9,5 km
🕒 6,5 saat

Bamboo’da kahvaltıdan sonra Begüm dizinin üstüne düştü. Biraz ağrının geçmesini bekleyip 9 gibi yola çıktık. Vadi güneş almadığı için sabah yine epey soğuktu. Yavaş yavaş yürüyerek 2 saatte Upper Sinuwa‘ya geldik. Burada bir kahve molası verdik.

Bu yürüyüşte ilk defa yabancı turistten çok Nepallilerle karşılaştık. Bazıları aileler, bazıları öğrenciler. Öğrenci grupları genelde kalabalık oluyor, en az 10-15 kişi ve Nepal bayrağıyla yürüyorlar. Yürürken müzik açıyorlar bir de mutlaka. Bir grupla sohbet etmiştik, turizm öğrencileriydiler. Nepal’in ana gelir kaynağı dağ turizmi olduğu için bu öğrenciler de staj gibi yürüyüş rotalarını yürüyorlar. Çok akıcı İngilizce konuşuyorlar ve yaşlarından beklenmeyecek kadar kibarlar. Yalnız TikTok bağımlısılar 🙂

Bu arada Nepal’de İngilizce konuşmayan çok az. En azından Katmandu, Pokhara ve tüm yürüyüş rotalarında bu böyle. Dağ köylerinde karşılaştığınız küçük çocuklar dahil herkesle İngilizce konuşabilirsiniz.

11:30’da Sinuwa’dan çıkıp 2 saat yürüyerek Chhomrong‘a geldik. Aşağı köy bölümü ile yukarı Tea House’ları ayıran kısımda büyük bir bakkal var, oradan Snickers aldık öğle yemeği niyetine. Dört gün önce giriş yaptığımız kontrol noktasından çıkış işlemlerimizi yaptık.

Kontrol noktasının olduğu yerde temiz içme suyu istasyonu da varmış. Biz filtrelerimiz sayesinde her suyu içebildiğimiz için daha önce dikkat etmemiştik ama Nepal’de yürüyüş rotalarında böyle olanaklar da var. Bu rotada Chhomrong haricinde Ghandruk, Jhinu ve Landruk’ta da varmış.

Chhomrong kontrol noktasını biraz geçince bir German Bakery gördük, yani pastane. Baktık güzel pastalar var, Snickers’dan vazgeçip direkt atladık. Americano söyledik, harika. Çikolatalı ve elmalı pasta söyledik müthiş. Gerçekten özlemişiz.

Buraya kadar geldiğimiz rotayı aynen geri dönmüştük, buradan itibarense Landruk’a gitmek için başka bir yola girecektik. ABC rotasını Ghandruk başlangıç ve sonuç olarak yapmak da mümkün ama bizce en azından son günü farklı yapmak adına Landruk‘a yönelmek daha mantıklı.

Chhromrong’u çıktıktan sonra günün bütün yokuşları bitti ve Jhinu Danda’ya kadar sert bir iniş başladı. Modi Khola nehri ve vadi manzaralı bir patika. Sık sık da katır sürüleri geçiyor.

Jhinu‘da merkeze varmadan bir Tea House’ta bizim İtalyanları gördük, güzel de bir yere benziyordu orada kalmaya karar verdik. İsmi Gurung Cottage. Yine odaya 500 NRP istendi, 200 NRP’ye bağladık. Köyde Ncell ve NTC çekiyor. Odalarda priz yok ama yemek salonunda ücretsiz.

İtalyan çiftle biraz sohbet ettik, sağlıklarının peki iyi olmadığını söylediler. Birisi 6 gündür kabızmış. Rehberleri de var onların, rehberleri “İsterseniz helikopter çağırıp kurtarma yapalım” vs diyor, onların da kafası karışmış. Bir an önce şehirde olmak da istiyorlar. Biz direkt kulak kesildik tabii. Yahu ertesi gün birkaç saat yürüyüp karayoluna ulaşacaklar, bir de kabız yani, tamam zor bir durum olabilir ama helikopter de değil yani! Biz Manaslu deneyimimizden hareketle çaktırmadan uyardık onları. Manaslu yazısını henüz okumadıysanız neden bahsettiğimizi bilmiyor olabilirsiniz, buyrun şurada:

Nepal | Manaslu Circuit yürüyüşü

10.Gün | Jhinu Danda-Landruk

🥾 6 km
🕒 4 saat

Jhinu Danda’da sıcak su kaynakları var. Turistik olarak pazarlanan bir sıcak su havuzu da var ama yorumlarından gördüğümüz kadarıyla biraz hayal kırıklığı. O yüzden hiç tenezzül etmedik. O gün yarım günlük yolumuz vardı ve rotayı Landruk’ta bitirecektik.

Jhinu‘dan 8:30’ta çıktık. Köyden indikten sonra çok uzun bir asma köprüyle karşılaştık. 287 metrelik bu çelik yaya asma köprüsü Jhinu’yu Samrung‘a bağlıyor. Çok uzun bir köprüydü gerçekten, ama en uzunu değilmiş. Dünyanın en uzun yaya asma köprüsü de Nepal’de ve 567 metreymiş.

Jhinu köprüsü uzunluğunu tolere edebilmek için ortasından da çelik halatlarla çapraz kıyılara sabitlenmiş. Yine de geçerken rüzgarı ciddi hissediyorsunuz.

Köprüden ve Samrung köyünden geçtikten sonra bir süre daha devam edip New Bridge‘e geldik ve burada bir Tea House’ta kahve molası verdik. Bu arada sabahtan beri bizimle aynı yöne yürüyen kimseyle karşılaşmamıştık. Tersi yönde yani Landruk’tan Jhinu’ya doğru yürüyen de sadece iki çifte denk gelmiştik. Yani bu rotayı Landruk başlangıç ya da bitişli yapmak galiba çok yaygın değil.

New Bridge’den sonra patika nehir kıyısına indi ve epey eski ve kırık dökük bir köprüden karşıya geçtik. Karşı kıyıda yolumuz bir süre şaşırtıcı şekilde düz bir kırda devam etti. Sonra bir anda Shire gibi bir köye geldik. Bir yanında nehir akıyor, her taraf çimenler çiçekler, arkası ormanlık, uzaklarda Himalayaların silüetleri… Bu köyün adı Himal Pani.

Köyün girişinde geleneksel bir su değirmeninde bir amca un öğütüyordu. Gittik bize içeriyi gösterdi. Sonra köy meydanında gençler gördük, ağ örüyorlardı. Nehirden balık tutacaklarmış. Gerçekten masal köyü gibiydi. Burada iki tane de Tea House var.

Himal Pani‘den sonra hafif bir yokuşla Landruk’a kadar geldik. Sadece Landruk girişi öncesi kısa bir dik bölüm var. Daha önceden araştırdığımız kadarıyla Landruk da büyükçe bir kasabaydı ve biz Mardi Himal yürüyüşüne başlamadan önce burada bir belki de iki gece dinleniriz diye düşünmüştük.

Landruk‘a girdiğimizde henüz öğlen bile olmamıştı. Köy bir yamaçta kurulu, en aşağıda sevimli bir bahçesi olan bir yer gördük. Oturup bir kahve içelim sonra Landruk’a bakar nerede kalacağımıza karar veririz dedik. Bizde illa köyün en üstüne çıkıp orda kalma hastalığı var ya. Kahve-snickers molasından sonra yukarıya tırmanıp tüm Landruk’u gezdik.

Landruk tahminimizden küçük bir köymüş. 2 gün kalınacak bir yer pek değil. Zaten saat de çok erken, bütün gün zaten dinleniriz, bir gün daha kalmaya gerek yok diye düşündük. Köyün merkezi yukarıda. Buradan Pokhara‘ya jeeplerin kalktığı bir yer var. Onun haricinde normal köy evleri, bahçeler var. Bir evde o gün düğün vardı, kapıdan biraz gördük. Bir de 7-8 tane Tea House var. Yalnız Tea House‘ların hepsi çok derbeder görünüyordu. İki yerin önünden geçerken Tea House’takiler çıkıp “Yemek yerseniz oda bedava” tarzı şeyler söylediler.

Bizim o gün kesin iyi dinleneceğimiz, güzelce duş alıp tüm kirlileri yıkayabileceğimiz rahat bir yerde kalmamız gerekiyordu. İlk kahve içtiğimiz yer en iyisiydi. İsmi Hotel Himalayan Front. Oda için 300 NRP istedi, 200’e anlaştık. Odanın içinde WC var. Dışarıda sıcak duş var ücretsiz. Priz yemek salonunda ama ücretsiz. Wifi’a da ücret istemediler. Bu arada köyde Ncell ve NTC de çekiyor.

6 gün sonra ilk kez duş yaptık, hem de sıcacık. Tüm çamaşırları yıkayıp astık, öyle çokmuş ki bütün bahçeyi kapladı. Odalar da bahçe de çok güzel. Gerçekten tatlı bir yerdi. Buraya Tea House demiyoruz çünkü tam o konseptte değil. Bir kere odada tuvalet var, yataklar çarşaflar da tertemiz. Pansiyon demek daha doğru.

Buranın yemekleri de çok iyiydi bu arada. Klasik Tea House menüsüne eklemeler yapmışlar. Rastgele de yapılmıyor yemekler, aşçı gerçekten uğraşıyor gördük. Ne yediysek çok lezzetliydi, fiyatlar da Tea House’larla aynı.

Ertesi gün Mardi Himal yürüyüşüne başlayacaktık. Gece güzel bir uyku çektik. Mardi Himal yürüyüşümüzü şu yazıdan okuyabilirsiniz:

Nepal | Mardi Himal yürüyüşü

Bu rotayı yapacaklara öneriler

• ABC rotası bağımsız yürümesi çok rahat bir rota, Restricted Area izinleri gerektirmiyor, ayrıca rota çok iyi işaretli dolayısıyla rehber ya da tura ihtiyaç yok.
• Biraz daha yükseğe çıkması haricinde Poon Hill ayarında bir rota, zor değil. Keyfini çıkararak kendi temponuza göre yürüyebilirsiniz.
• Duş yapabilecek olanaklar var, havlu taşıyabilirsiniz. Temiz yataklar yok, uyku tulumu mutlaka taşımalısınız.
• Oldukça kalabalık bir rota. Yüksek sezonda Tea House’larda yer kapmak için varış noktasına hızlı varmanızı, ya da kalabalık odalarda yatmanızı gerektirebilir.
• Rota yerli turistler ve turizm öğrencileri arasında da çok popüler. Genç Nepallilerle sohbet etmek zevkli olsa da kalacağınız yerde gece gürültüden hoşlanmıyorsanız kalabalık grupların kaldığı Tea House’larda kalmamaya dikkat edin.
• Yükseklik hastalığı açısından kendinize güvenmiyorsanız ABC yerine MBC’de geceleyip sabah ABC’ye gidip dönmeyi tercih edebilirsiniz.